Muziek speelde al vroeg een grote rol in mijn leven.
Het hielp me om met moeilijkheden om te gaan, en om mijn emoties de ruimte te kunnen geven.
Pop en Blues maar vooral ook de rustige Balads om op weg te dromen.
Bij elke stemming, verdriet of blijdschap had ik wel passende muziek.
Ik leerde orgelspelen op een Harmonium, ook wel traporgel genoemd
omdat je met je voeten twee pedalen beurtelings in moet trappen om
er geluid uit te krijgen. Ik kreeg les van de man die ook het kerkorgel op zondag speelde.
Het kerkorgel bestond uit allemaal orgelpijpen en zag er
voor een 11 jarige zoals ik behoorlijk indrukwekkend uit.
Omdat mijn pleegouders koster waren van de kerk, mocht ik op zaterdag,
als de organist aan het oefenen was, ook wel eens op dat orgel spelen.
Ik stelde me dan voor dat de kerk vol met mensen zat en dat ze allemaal uit volle borst meezongen tijdens mijn orgelspel van het lied
“Neem Heer mijn beide handen’’.
Uiteindelijk heb ik de toetsen gelaten voor wat het is en kreeg ik samen met mijn vriendin meer interesse in de plaatselijke drumband.
Ik mocht daar de dieptrom slaan en we hadden prachtige uniformen aan met hoofddeksels met sierlijke pluimen.
Na een paar jaar stopte Eufonia helaas met de drumband en ging alleen de brassband verder.
Ik ontdekte toen de gitaar en om dit instrument te leren bespelen nam ik gitaarles.
In de periode die volgde begon ik aan heel veel dingen maar ik maakte het niet af uit angst het toch niet te kunnen.
Pas later kreeg dit een naam en wel “faalangst” dat voorkomt uit perfectionisme.
Zo stopte ik ook voortijdig met de gitaarlessen en genoot ik alleen nog van de muziek die anderen maakten.
Als veertiger kwam mijn liefde voor slaginstrumenten weer terug.
Ik kocht een djembé en later nog bongo’s en conga’s en samen met mijn man die gitaar speelt maken we ook nu nog regelmatig muziek.
Aan de ‘faalangst’ heb ik mogen werken en gelukkig beperkt me dat nu niet meer.
Het woord ‘falen’ heeft in onze maatschappij een totaal verkeerde betekenis gekregen.
Wees niet bang om te falen! Fouten maken is goed en het is de beste manier om te leren iets te doen op een manier die wel bij jou past.
Stel je voor dat altijd alles in één keer goed zou gaan. Dan zou je dus niets leren.
Je zou je dan niet verder ontwikkelen want zonder groei staan we stil.
Ik wil je uitnodigen om vandaag stil te staan bij het woord ‘faalangst’.
Wat doet dit woord met jou en wat betekent falen voor jou?
Wanneer is de laatste keer dat je faalde?
Wat dacht je toen en heb je hier nu misschien een andere kijk op gekregen?